แม่น้ำเซน (Seine)
แม่น้ำเซนรู้จักกันทั่วไปว่าเป็นแม่น้ำแห่งชาติฝรั่งเศส
เป็นเอกลักษณ์ที่แสดงวิถีชีวิตและวัฒนธรรมอันยิ่งใหญ่ของชาวฝรั่งเศส
มีความขลังในความโรแมนติกปรากฏอยู่ในภาพยนตร์รักหวานชื่นของฮอลลีวูดหลายเรื่อง
และล่าสุดก็เป็น scene ของหนังโด่งดังเรื่อง Da Vinci Code จริงๆ แล้ว
แม่น้ำเซนมีความสำคัญทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม
มาตั้งแต่สมัยที่โรมันยึดครองฝรั่งเศสเมื่อกว่าพันปีมาแล้ว
แม่น้ำเซนมีต้นกำเนิดจากที่ราบสูงในภาคตะวันออกของฝรั่งเศส แถบเทือกเขาแอลป์ (Alps) ไหลมารวมกับแม่น้ำสาขาหลายสายก่อนจะไหลผ่านเมืองปารีส
เป็นสายใย แห่งชีวิตของชาวฝรั่งเศส ตั้งแต่ที่ราบสูง
ทางตะวันออกไปจนจรดที่ราบลุ่มทางตะวันตกเฉียงเหนือ
ลักษณะของแม่น้ำเซน
แม่น้ำเซนมีความยาวเป็นอันดับสองของฝรั่งเศส รองจากแม่น้ำลัวร์ (Le Loire) ที่ไหลผ่านตอนกลางของประเทศ
มีลักษณะการไหลแบบเอื่อยๆ ไม่เชี่ยวกราก
เลี้ยวลดคดเคี้ยวมาจากที่ราบสูงทางภาคตะวันออกบนเทือกเขาแอลป์ของฝรั่งเศสที่ต่อเนื่องมาจากสวิตเซอร์แลนด์
ส่วนแม่น้ำเจ้าพระยามีความยาวใกล้เคียงกัน แต่ไหลเชี่ยวกว่า มีปริมาณน้ำมากกว่า
สาขาของเจ้าพระยาคือ ปิง วัง ยม น่าน แต่ละสายล้วนเป็นหลักของภาคเหนือ
เมื่อถึงคราวน้ำหลากก็จะมีปัญหาเพิ่มขึ้นตามไปด้วย
ประกอบกับเมืองไทยอยู่ในเขตมรสุมจึงมีฝนตกมาก เพิ่มปริมาณน้ำหลากให้สูงขึ้น
ระดับน้ำในแม่น้ำเซนโดยปกติจะอยู่ต่ำกว่าระดับถนน 30 ฟุต (10 เมตร)
ทั้งนี้เป็นเพราะมีการยกระดับถนนและการจราจรริมแม่น้ำให้สูงขึ้น
เพื่อให้มีการระบาย น้ำจากพื้นผิวถนนได้ดี สิ่งสำคัญที่ช่วย
การระบายน้ำอีกอย่างหนึ่ง คือการสงวนพื้นที่ริมฝั่งแม่น้ำนอกเขตเมืองปารีสไว้เป็นพื้นที่ชนบทสีเขียว
มีต้นไม้ คลอง พื้นที่ชุ่มน้ำ ทุ่งหญ้า เพื่อซึมซับ น้ำหลาก
กำหนดห้ามไม่ให้มีการสร้าง ถนนใหญ่พาดผ่านและตึกสูง
มีแต่บ้านเดี่ยวและปราสาทที่มีบริเวณสวยงามตั้งอยู่กระจัดกระจาย
ซึ่งนอกจากจะเป็นผลดีต่อการระบายน้ำแล้ว ยังรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อม
และกลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่สร้างรายได้ให้กับประเทศอีกด้วย
ลำน้ำของแม่น้ำเซนออกสีน้ำเงินเข้ม ดูใสสะอาด ไม่ขุ่นเป็นสีดิน
โคลน มีสาหร่ายและวัชพืชลอยมากับกระแสน้ำบ้างเล็กน้อย ทั้งนี้เพราะ
ท้องน้ำเป็นหินและทราย และต้นน้ำมาจากหิมะบนภูเขาที่ละลายมาตามไหล่เขา
แม้จะไหลผ่านมาหลายเมืองก่อนถึงเมืองปารีส แต่คุณภาพ น้ำก็อยู่ในขั้นดี
(ดูด้วยสายตา) อาจจะเป็นเพราะการควบคุมมลพิษและ
การกำหนดการใช้ที่ดินสองฝั่งแม่น้ำนั้นเข้มงวด ไม่มีโรงงาน
อาคารริมน้ำที่จะปล่อยของสกปรกออกมาได้ง่ายๆ
